week 12

Veel mensen hebben gereageerd op het verhaal van de ram. Ja hoor, ik heb een ram gekocht. Dwz een vriend heeft hem gekocht, ik zat in de taxi aan de overkant want anders had ik er een nog groter vermogen voor betaald. Toen de mannen uit de taxi stapten wilde ik nog even zeggen dat ik ervan af zag. Het was zo’n bizar idee. Maar te veel mensen in Nederland en Gambia hadden gezegd dat het goed zou zijn. Dus de ram is gekocht en in de kofferbak van de taxi gestopt. Daarna moesten we terug naar de marabout, waar voor mij bij de ram, rijst, zeep en suiker gebeden werd. Weer vertelde de marabout me dingen over mij en de afgelopen week die geen ander mens weet. Dus ik ga ervan uit, dat het goed is. Het was in elk geval een hele bijzondere ervaring.
Afgelopen maandag, op oudejaarsdag kwam Martin aan op het vliegveld van Gambia. We hadden elkaar 11 weken niet gezien. Toch wel een hele lange tijd.
s’Avonds hebben we samen Oud en Nieuw gevierd in het hotel tijdens een galabuffet met een bandje. Hij heeft me zo gemist, dat hij zelfs met me wilde dansen!!!
Na twee dagen strand zijn we naar Jiboro gegaan om alle mensen daar te ontmoeten en om te zien wat ik de laatste weken uitgespookt heb. Ik vond dat dat moest op de manier zoals ik normaal ook reis: met de plaatselijke busjes. Wat voor mij al zo normaal is, is voor Martin een heel avontuur. En na twee uur reizen kwamen we dan ook in Jiboro aan.
In de namiddag hebben we eerst een wandeling door de rijstvelden en schitterende natuur van Jiboro gemaakt. Daarna hebben we beiden geholpen bij het tuinbouwproject van de Stichting. We hebben heel wat emmers water voor de vrouwen naar boven gehaald en naar de goede plek getild.
Daarna moest Martin mee naar het voetbalveld en stonden daar een zo’n 20 jongens op hem te wachten omdat ze dachten dat Louis van Gaal gekomen was. Vol verwachting keken ze hem aan. En Martin moest ter plekke iets verzinnen over voetbaltechnieken.
Na het avondeten hebben we een aantal compounds bezocht. De plekken waar ik zo graag kom. Sommigen vrouwen wilden hun man inruilen voor mijn man. Voor alle duidelijkheid: ik moest dan trouwen met hun man. Als deze nu wat jonger en aantrekkelijker waren geweest hadden we kunnen onderhandelen, maar de ruil was echt niet in mijn voordeel. Het zou trouwens een mooi format voor een programma zijn, Lisanne!
Alhoewel de school vanwege de kerstvakantie gesloten was zijn toch de meeste kinderen donderdags naar school gekomen voor een extra lesdag om Martin een idee te geven van het lesgeven daar. Voor de pauze hebben we een les tellen in het Engels gedaan, na de pauze was er een welkomstprogramma voor Martin. Inclusief zang en dans.
Daarna zijn we naar het skillcenter gegaan om te kijken hoe de meisjes de ty and dy techniek toepassen. In de namiddag heeft Martin geholpen bij de computerles voor volwassenen.
In de avond weer terug naar de Imam, want hij had voor ons gebeden en daarna naar David, een jonge man die verlamd is en in een rolstoel zit. Daar hebben we de mogelijkheden voor eventuele fysiotherapie besproken.
Ook Martin heeft Jiboro ervaren als een plek vol vriendelijke, gastvrije mensen. Een plek waar ondanks armoede erg veel gelachen wordt. Een plek, waar nog zoveel gedaan kan worden. En voor mij is het fijn dat Martin snapt waarom ik hier zo graag ben.
Vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan het Gambian College. Eerst hebben we een les bijgewoond. Alle leraren worden in de kerst en zomervakantie bijgeschoold. Daarna ben ik op zoek gegaan naar de twee docenten die ik een aantal weken geleden al gesproken had. Maar nu met de gerichte vraag: Wat kan ik hier doen als ik volgend jaar terugkom? Ik weet nu na 11 weken dat als ik meer wil bereiken in dit land, ik een niveau hoger moet gaan, daar waar ik meer mensen kan bereiken. Zij staan open voor mijn voorstel om een workshop te geven over het aanleren van een vreemde taal aan jonge kinderen. En ze zeggen dat er belangstelling is voor Duitse les. Dus wie weet....
Vrijdagmiddag hebben we een ligbed opgezocht op Paradise Beach. Zon, zee, strand, palmboom en drankje. De optimale combinatie. Zo hebben we het werk met ontspanning goed kunnen combineren. Af en toe doe ik mijn ogen even open en zie ik een koe of stier langskomen. Alles kan hier.
Na het weekend vertrekt Martin weer, want dinsdag om 8.10 uur staan de leerlingen weer klaar. En dan komt hij vast met heel veel sterke verhalen waarbij jullie denken: zal het verzonnen zijn of niet?
Tot volgende week, groetjes, Mirjam